داستان کتابخانه سلطنتی تا کتابخانه ملی(بخش یکم)

داستان کتابخانه سلطنتی تا کتابخانه ملی(بخش یکم)

بدری آتابای کتابدار و فهرست نویس و رئیس کتابخانه سلطنتی تا سال ۱۳۵۷ در مصاحبه ای گفته بود:

فتحعلی شاه کتابخانه سلطنتی را درست کرد و خیلی به خط علاقه داشت.ناصرالدین شاه هیچ وقت کلید کتابخانه سلطنتی را از خودش جدا نمی کرد.

کتابهای خطی بریتیش میوزیوم از آثار دزدیده شده کتابخانه سلطنتی ایران زمان مظفری است.

 در سال ۱۳۱۷ کتابخانه ملی درست شد و بقیه آنجا ماند تا سال ۱۳۴۰….(منظور این است که پس از غارت کتابها در زمان مظفر الدین شاه و انتقال نسخه های ناب به انگلیس و جاهای دیگر که این غارت در زمان پهلویها هم ادامه یافت...کتابها به کتابخانه ملی تحویل شد.)

 کتابخانه سلطنتی اصلا نام ونشانی نداشت، یعنی همان وقت هم که دکتر مهدی بیانی متصدی آنجا بود، آنجا عبارت بود در ضلع قسمت شرق کاخ گلستان . یک انبار بود که چند تا پله می خورد می رفت زیرزمین و یک اطاق هم رویش ، اینجا کتاب های کتابخانه آنجا بود، کتاب ها آنجا بود یعنی بطور انبار. یعنی سابقه اش را البته من سابقه کتابخانه سلطنتی را در جلد دوم ” فهرست های دواوینی” که چاپ کردم شرح داده ام تاریخچه اش را، و اینجا خوب ، مختصری عرض میکنم .

از کتابخانه مراغه خواجه نصیر  تا کتابخانه سلطنتی

بدری آتابای افزوده است:

کتابخانه سلطنتی کتابخانه ای است از بقایای کتاب های کتابخانه سلطنتی مراغه که خواجه نصیرالدین طوسی رئیس آن بود و در زمان هلاکوخان مغول  بوجود آمد .

  این کتاب ها همیشه متعلق به کتابخانه سلطنتی بوده، و این سلسله پادشاهان تا زمان اواخر قاجاریه بخصوص در زمان سلاطین صفویه این کتابخانه از مراغه نقل مکان کردند آوردند در اصفهان ، البته مقدار زیادی کتاب هم شاهان صفوی اضافه کردند .

  زمان قاجار قسمت عمده ای از این کتابها را آقا محمدخان قاجار از چنگ مردمی که اینها را یا به غارت برده بودند یا خانواده سلطنتی صفویه بودند میخواستند حفظ بکنند پس  گرفت . البته خودش که نتوانست کاری بکند ولی فتحعلیشاه قاجار، چون خیلی علاقه به کتاب داشت و به اصلا به شعر خیلی علاقه داشت ، بخصوص به خط ، اصلا خطوط هفتگانه ایرانی را خیلی خوب می شناخت و تشویق می کرد که هنرمندها این خطوط را کامل بکنند .

ادامه دارد...

 .