یکی از بزرگان در به محفلی بسیار ستودند و در اوصاف جمیل او مبالغه میکردند.
سر بر آورد و گفت: من آنم که من دانم.
شخصم به چشم عالمیان خوب منظر است
وز خبث باطنم سر خجلت فتاده پیش
طاووس را به نقش و نگاری که هست خلق
تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش
انتخاب و تصرف
امیر تهرانی
ح.ف