دو گزارش عبید زاکانی از ثروتمند ان خسیس

دو گزارش عبید زاکانی  از  ثروتمند ان خسیس

اگر مرده در خواب حلوا خواست حرف او را گوش نکنید!

یکی را از بزرگان که در ثروت قارون زمان خود بود مرگ را  در رسید. از زندگی قطع امید کرد.  جگرگوشگان خود را که طفلان خاندان بخشایش بودند حاضر کرده و گفت: ای فرزندان، روزگاری دراز در کسب مال زحمت های سفر و حضر کشیده ام و حلق خود را به سر پنجه گرسنگی فشرده تا این چنددینار ذخیره کرده ام؛ زینهار از محافظت آن غافل مباشید و به هیچ وجه دست خرج بدان میازید، و یقین دانید که:

زر عزیز آفریده است خدا

هر که خوارش بکرد خوار بشد

اگر کسی با شما سحن گوید که«پدر شما را در خواب دیدم قلیه حلوا می خواهد»، زنهار به مکر او فریفته مشوید که آن نگفته باشم و مرده چیزی نخورد.

اگر من خود نیز در خواب با شما نمایم و همین التماس بکنم بدان التفات نباید کرد که آن را اضغاث احلام خوانند؛ آن دیو نماید، و من آنچه در زندگی نخورده باشم در مردگی تمنا نکنم. این بگفت، و جان به خزانه مالک دوزخ سپرد.

دو دانه جو برای یک روز و یک هفته و یک ماه و یک سال

 از بزرگی دیگر روایت کنند که در معامله یی که با دیگری داشت بر سر دو دانه جو به بشدت برخورد کرد.  او را منع کردند و گفتند  این دو دانه  محقر به این همه سخت گیری نمی ارزد.   

او گفت: «چرا من مقداری ازمال خود ترک کنم که مرا یک روز و یک هفته و یک ماه و یک سال و همه عمر بس باشد» ؟پرسیدند: چگونه دو دانه جو برای این هم‌مدت بس است؟. 

او گفت«اگر به نمک دهم(و در طعام کنم) یک روز بس باشد؛ اگر به حمام روم یک هفته، اگر به فصاد دهم یک ماه، اگر به جاروب دهم یک سال، و اگر به میخی دهم و در دیوار زنم همه عمر بس باشد، پس نعمتی که چندین مصلحت من بدان منوط باشد چرا بگذارم که به تقصیر از من فوت شود؟»

اندک اندک به هم شود بسیار

دانه دانه است غله در انبار

با اندکی تغییر در متن

امیر تهرانی

ح.ف