هررروز یک سخن از سعدی: ابلهی در لباسی زیبا: مکالمه دزد و گدا

هررروز یک سخن از سعدی

ابلهی در لباس زیبا

ابلهی را دیدم سمین (چاق)خلعتی ثمین(گرانبها) در بر و مرکبی تازی در زبر و قصبی(کلاه) مصری بر سر :

کسی گفت سعدی !  چگونه همی بینی این دیبای معلم برین حیوان لا یعلم(نفهم).؟

 گفتم:یک خلقت زیبا به از هزار خلعت دیبا

	بآدمی نتوان گفت ماند این حیوان		مگر دراعه و دستار و نقش بیرونش
	بگرد در همه اسباب و ملک و هستی او		که هیچ چیز نبینی حلال جز خونش

حکایت

مکالمه دزد و گدا

دزدی   گدائی را گفت :شرم نداری که  از برای جوی(اندکی) سیم(پول)  پیش هر لئیم(پست)  دست دراز میکنی؟ گدا گفت:

دست دراز از پی یک حبه سیم

به که ببرند بدانگیّ و نیم

گدا به دزد گفت: گدایی بهتر از دزدی ایت که دست را بخاطر آن ببرند

انتخاب و ترجمه لغات

امیر تهرانی

ح.ف