تحقیقات مفصل ابن سینا در باره بیماری قند
اولین سندی که درباره این بیماری به زبان فارسی وجود دارد کتابی است به نام هدایت المتعلمین فی الطب که به الهدایه مشهور است ودر قرن چهارم به وسیله ابوبکر رفیع ابن احمد الخوینی بخاری نوشته شده است.
این کتاب در دهه پنجاه به کوشش دکتر جلال متینی از طرف دانشگاه مشهد منتشر شده است.
این کتاب در تاریخ ۳۷۵ هجری و قبل از ابن سینا نوشته شده و نویسنده نزدیک شهر فردوس امروزی زندگی می کرده و کتابش در مقایسه با قانون ابن سینا و ذخیره خوارزمشاهی جرجانی مختصر است و حدود ۷۰۰ صحفه می باشد.
بعد از این به کتاب مشهور قانون در طب می رسیم که پزشک و دانشمند ایرانی ابوعلی سینا آن را نوشته است.
کتاب قانون شاهکار تاریخ پزشکی و بسیار مفصل تر از الهدایه است. اهمیت قانون آنچنان بود که بعد از ابوعلی سینا صدها سال میدان دار مجامع پزشکی دنیا بود و در اروپا صدها سال این کتاب به عنوان کتاب درسی در دانشکده های پزشکی تدریس می شده است.
ابن سینا اولین کسی است که درباره دو عارضه بسیار مشهور بیماری قند یعنی ناتوانی جنسی و گانگرن (قانقرایا) توضیح داده است. یعنی او نخستین پزشکی است که توضیح کامل در باره ارتباط بیماری قند و قانقریا قندی اعلام نمود.
او استفاده از گیاهان مختلفی را که برای پایین آوردن شدت بیماری موثر بوده پیشنهاد کرده است.
داروهای ابن سینا برای معالجه بیماری قند.
ابن سینا سه دارو ی لوبیای گرگی (lupin),. شنبلیله(trigonella) و دانه زرد چوبه هندی (zodary) را همزمان برای بیماران تجویز می کرد که لوپن هم میزان چربی و هم میزان قند خون را بشدت کاهش می داد. دو داروی دیگر نیز میزان قند خون را پایین می آوردند.
امروزه همان داروی نخستین تحت عنوان لوپن در برخی کشورها مصرف دارویی دارد.
ابن سینا ار تباط بین بیماری قند و ادرار زیاد را شرح داد و اثر این بیماری را بر قوای جنسی مشخص نمود.
تمام کتابهای تاریخ پزشکی تایید می کنند که پانصد سال مردم جهان با کتاب قانون ابن سینا و کتاب حاوی محمد زکریای رازی معالجه شدند و
سلامتی خود را باز یافتند.
با استفاده از ویکیپدیا
امیر تهرانی